Vive la Vélo Francette

Vive la Vélo Francette

De fietsroute langs de Loire groeide in 20 jaar tijd uit tot een klassieker. Ze trekt inmiddels zo’n miljoen fietsers per jaar. Nog zo’n succesnummer is de Vélodysee. De nieuwste kanshebber heet: La Vélo Francette. Volop fietsen, dwars door een verlaten en vaak ‘vergeten’ stukje Frankrijk.

‘Frankrijk weet wat fietsers willen

De houten trap naar de eerste verdieping van Parc Hotel in Château Gontier kraakt zachtjes onder mijn fietsschoenen. In de gang geen tapijt maar een mozaïekvloer uit het begin van de vorige eeuw. Kamer 101 is zo groot, dat ik er bijna in verdwaal. Geen IKEA-interieur, maar meubels van doorleefd, massief hout. Dit is logeren als God in het ouderwetse Frankrijk. Maar dan wel afgestemd op de wensen van de nieuwerwetse gast. Want het traditionele ontbijt -twee stukjes stokbrood en een schaaltje mierzoete jam- behoort definitief tot het verleden. Le petit-déjeuner is zo voedzaam dat je de nieuwe fietsdag op volle kracht kunt beginnen. Niet toevallig prijkt op de voorgevel van de stadsvilla het bordje van ‘Accueil Vélo’, het keurmerk voor een fietsvriendelijk hotel. Langs de spiksplinternieuwe fietsroute Vélo Francette zijn maar liefst 280 van deze logeeradressen geselecteerd. Hotels en Chambre d’hôtes, die precies snappen wat de fietsende vakantieganger wil.

Wij verkennen de Vélo Francette. In Laval zijn we aangehaakt om een derde van de route te fietsen, die begint bij de havenstad Ouistreham aan Het Kanaal. En 630 kilometer verderop eindigt in La Rochelle , aan de Atlantische Oceaan. De start is gelijk goed. Binnen de kortste keren doorkruisen we de stilte, langs de oevers van de rivier de Mayenne. Over het jaagpad waar ooit lastdieren en zelfs mensen de schuiten voorttrokken. Ik moet vrezen dat deze arme zielen niet zo van de omgeving konden genieten zoals ik. Een decor dat nauwelijks veranderd zal zijn, omdat de loop van de rivier altijd met rust is gelaten en de oevers nagenoeg vrij van bebouwing zijn. De enige waterbouwkundige ingrepen zijn de lage dammen in de rivier, die om de paar kilometer het water richting de watermolens op de oever stuwen. Reusachtige molens die tot in de jaren ’60 van de vorige eeuw het graan maalden. De meeste zijn ernstig vervallen, maar in Saint Sulpice spreken we Charlotte die zo’n bouwval heeft omgetoverd tot een sfeervolle chambre d’hôtes . “De Vélo Francette trekt vast veel nieuwe fietsers,” aldus Charlotte. “Die kunnen bij ons lekker ontspannen.”

Richting Angers ruilen we het jaagpad af en toe in voor boerenlandweggetjes. De weinige dorpjes die we passeren, zijn compleet uitgestorven. Zoals Chenillé-Changé dat eeuwen geleden stinkend rijk moet zijn geweest, te oordelen naar het prachtige kasteel, de kerk en de woonhuizen. Angers vibreert gelukkig nog altijd. De middeleeuwse stad heeft een machtige kasteel met massieve torens. Binnen, in het halfduister, hangt het 14e -eeuwse Wandtapijt van de Apocalyps. Dit grootste, geweven wandtapijt ter wereld, ruim honderd meter lang, was bijna verloren gegaan. Want anderhalve eeuw geleden, hechtte men er geen waarde meer aan. Het werd gebruikt als vloerbedekking of om fruitbomen te beschermen.

In Saumur is het opnieuw gezellig druk. Met veel toeristen, die afkomen op de smalle straatjes in het historische centrum. De vestingstad, kijkt uit op de Loire die hier bijna 500 meter breed is. Na Saumur is de stilte weer exclusief voor ons, zelfs tot in Thouars. Een provinciestad die ondanks haar kasteel en mooie vakwerkhuizen, tot een soort spookstad is verworden. Er is opnieuw geen kip op straat en de meeste winkels staan leeg. Dat komt omdat de jeugd naar de grote stad trekt en de achterblijvende bewoners liever shoppen bij de Megasupers aan de rand van de stad. Op de fiets boodschappen doen, is hier ondenkbaar. Volgens Monsieur Roger van Hotel de la Gare is dit de erfenis van President De Gaulle. “Hij zag de goedkopere weidewinkels helemaal zitten, want met lage prijzen hield hij het volk tevreden.”

Op weg naar Parthenay moeten we voor het eerst de versnellingen aanspreken. Het landschap heuvelt. De rivier, inmiddels Le Thouet genaamd, zien we nog maar af en toe. Daarvoor in de plaats komen velden vol uitgebloeide zonnebloemen en wijnranken die bijna bezwijken onder de trossen druiven.

In Parthenay fietsen we opnieuw de Middeleeuwen in, voor zover we er op de Vélo Francette ooit aan konden ontsnappen. Parthenay is een oude pelgrimsplaats op de route naar Santiago de La Compostella. Het stadje puilt uit van de religieuze en historische monumenten. Met als topstukken het kasteel Tour St Jacques en de St Jacques-poort. Je kunt hier met gemak een film draaien die zich 500 jaar geleden afspeelt. De consequentie van deze romantiek is wel, dat wij net als de houten karren vroeger, over de keien stuiteren langs de vakwerkwoningen.

Ons slaapadres Villa Ayrault dat we op de website van Vélo Francette vonden, is een belevenis. De 1000 m2 grote woning is gebouwd door een letterlijk steenrijke ondernemer die zijn  fortuin vergaarde met bouwstenen. De villa is ingericht in de jaren ’50, een decor waar James Bond of Jacques Tati zomaar zou kunnen binnenstappen. Mijn slaapkamer, groter dan mijn eigen woning, kijkt uit over de skyline van Parthenay. Een droomplek, voor minder dan 100 euro per nacht.  Behalve Chambre d’Hotes is dit ook een Table d’Hôtes. Dat betekent dat we voor het avondeten aan kunnen schuiven in de eetsalon bij Mr Jean-Michel en zijn vrouw Mme Dany. Het diner slaat alles, maar dat kan ook niet anders. De deelnemers worden streng geselecteerd op hun kookprestaties.

Voorbij Niort zijn het geen rivieren maar de beekjes van de moerassen van Poitevin die ons vergezellen. Een uitgestrekt natuurgebied dat zich ‘Het Groene Venetië’ noemt. De echte mooie plekjes ontdek je ook hier alleen te voet of per fiets, omdat alleen smalle bruggen de oevers met elkaar verbinden. Het gebied is zo uitgestrekt dat we hier graag meerdere dagen zouden blijven. Maar we moeten verder. Langs de Sèvre Niortaise via Marans, naar de Atlantische Oceaan.

 

 

De finishlijn had niet raker getrokken kunnen worden: op de kades van La Rochelle. Een havenstad die zo middeleeuws is als de Kruistochten en de 100-jarige Oorlog. Volgens de boekjes is dit ‘een van de meest schilderachtige steden aan de Atlantische kust’. Dat kan kloppen, in de bloeiperiode in de eerste helft van de 18e eeuw, moet haar rijkdom overweldigend zijn geweest. De huizen en de arcades in de hoofdstraat zijn prachtig van lijn en detail.

 

Op een terras met uitzicht op twee machtige torens die de oude haven markeren, wagen we ons aan enkele voorzichtige conclusies. Allereerst is het geweldig dat Frankrijk de fietsende toerist zo serieus neemt en telkens nieuwe fietsroutes bedenkt. De nieuwe Vélo Francette laat je ‘Frankrijk in het klein’ zien. Geen dag is het landschap en de sfeer hetzelfde. De historische dorpen en steden zijn van een grote schoonheid en staan er piekfijn bij. De wegen zijn van prima kwaliteit en goed gemarkeerd. Omdat deze route nog zo nieuw is, staan fietsverhuur en bagagevervoer in de kinderschoenen. Wel jammer dat de site nog niet in het Nederlands is vertaald. Er zijn voldoende slaap- en eetadressen langs de route. Vele van hen zijn afgestemd op de wensen van fietsers. Van tevoren accommodatie plannen is aan te raden, ook omdat je vaak door dunbevolkte gebieden fietst. De boemeltrein heeft alle ruimte voor fietsers, in de TGV is die beperkt. Tot slot: in dit deel van Frankrijk wonen bovengemiddeld veel vriendelijke Fransen en de prijzen zijn aanmerkelijk lager dan in het Frankrijk dat we al kennen.

 

REISWIJZER

Caen ligt op 650 autokilometers van Utrecht. Per trein en fiets aanreizen kan ook. Thalys accepteert gedemonteerde fietsen in een fietshoes: max. afmetingen 120 X 90 cm . Kaartverkoop via www.voyages-sncf.com voor tickets van high-speed en reguliere treinreizen naar en door Frankrijk. Fietsen kunnen gratis mee in regionale treinen. Aanvullende informatie: www.rendezvousenfrance.com en www.lavelofrancette.com.

ETEN en SLAPEN Château Gontier, www.parchotel.fr. Parthenay www.villa-ayrault.com. La Rochelle, www.hotelchamplain.com. Saint Sulpice, www.moulindelarongere.com. Campings en B&B’s zie: www.lavelofrancette.com (vooralsnog alleen in het Frans) en www.francevelotourisme.com (ook in het Engels). Geheimtip: bakker Boulangerie dès Charmes in Angers.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *